Gplace
พระพุทธรูปปางสมาธิ ศิลาทราย ตักกว้าง 45 เชนติมตร สูง 140 เขนดิเมตร
ศิลปะหวารดี พุทศตวราษที่ 14-16 (ประมาณ 1,000-1,2๐๐ ปีมาแล้ว)
ได้จากวัดนางกุย จังหวัดพระนตรศรีอยุธยาพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เจ้าสามพระยา เลขทะเบียน 13/41/2504
พระพุทธุรูงประทับชัดสมาธิราบ แสดงปางสมาธิ (ธยานมุทรา) พระพักตร์ค่อนข้างกลม พระขนงเป็นสันบูนต่อกันเป็นรูปปีกกา พระเนตรโปนเหลือบลงต่ำ พระนาสิกใหญ่เป็นสันคม พระโอษฐ์หนา พระหนุเป็นปมมืร่องแบ่งกึ่งกลางพระหนุ ชวดพระเกศาใหญ่เรียงเป็นระเบียบ พระอุษณีษะใหญ่ ครองจีวรห่มเอียงมีชายจีวรสั้นพับทบซ้อนกันส่วนปลายคลี่ออกระหว่างกึ่งกลางพระอุระ มีแนวเส้นนูนของขอบจีวร พาดผ่านข้อพระกรซ้ายลงมายังพระชานุ ฐานบัวคว่ำบัวหงายมีกสีบบัวประดับ ด้านหลังพระพุทธรูปสลักแนวเส้นศิรประภารูปวงกลมและประภามณฑล ลักษณะการครองจีวรห่มเฉียงมีชายจีวรสั้นอยู่เหนือพระอังลาซ้ายและฐานบัวคว่ำบัวหงาย แสดงถึงการรับอิทธิพลศิลปะอินเดียแบบปาละ (พุทธศดวรรษที่ 14-18)