“ตรอกโรงยา ซอยเล็กๆที่กำแพงสองฝั่งพ่นสีเป็นรูปวาด บอกเล่าเรื่องราววิถีของชุมชน”
ตรอกโรงยา ในอดีตบริเวณตรอกโรงยาจะมีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง เป็นบ้านไม้หลังเล็ก ๆ รายล้อมไปด้วยต้นไม้หลายชนิด กอไผ่ และต้นมะม่วงใหญ่มาก ผู้คนจะใช้ที่นี่เป็นเส้นทางเดินลัดเลาะกันภายในชุมชน มีโรงฝิ่นของอาแป๊ะตั้งอยู่ใกล้ ๆ กอไผ่ อาแป๊ะที่เป็นเจ้าของที่ดินบริเวณนี้เปิดโรงฝิ่นเมื่อประมาณปี พ.ศ.2485 เพื่อบริการให้แก่คนจีนในชุมชนซึ่งนิยมสูบฝิ่นเพื่อการผ่อนคลายและพักผ่อนหลังจากทำงานในชีวิตประจำวัน โรงฝิ่นนี้เป็นที่พบปะพูดคุยกันของชาวจีนในชุมชน
โดยเปิดให้บริการอยู่นานพอสมควร ต่อมาในยุคจอมพลสกฤษดิ์ ธนะรัชต์ มีการประกาศให้เลิกสูบฝิ่นอย่างเป็นทางการในปีพ.ศ. 2502 จึงมีคนใช้บริการน้อยลง และหลังจากนั้นราว 1-2 ปี โรงฝิ่นจึงปิดตัวลง การสูบฝิ่นจึงหมดไปจากพื้นที่ชุมชนบ้านหนองชากแง้ว