หน้าแรก > ไทย > มุกดาหาร > เมืองมุกดาหาร > อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ

“อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ ในพื้นที่อำเมืองมุกดาหาร เป็นหนึ่งในอันซีนไทยเเลนด์”

อุทยานแห่งชาติภูผาเทิบ ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 59 มีเนื้อที่ 48.5 ตารางกิโลเมตร ภูมิประเทศเป็นภูเขาหินทราย มีเทือกเขาน้อยใหญ่หลายลูกติดต่อกันแบบลูกคลื่น ส่วนปลายสุดของเทือกเขาภูพานภายในอุทยาน ประกอบด้วย ภูหมากยาง ภูมโน ภูโปร่ง ภูรัง ภูจองนาง ภูหมากมี่ ภูผาเทิบ ภูนางหงส์ ภูถ้ำพระ ภูหลักเสเเละยอดเขาสูงสุด คือ ยอดภูจอมศรี มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 170-420 เมตร สภาพป่าส่วนใหญ่เป็นป่าไม้เต็มรัง เเละป่าเบญจพรรณ แหล่งกำเนิดของลำห้วยหลายสาย

บริเวณเชิงเขาเป็นป่าไม้ขึ้นสลับเป็นแนว หลายบริเวณเป็นหน้าผาสูงและลานหินกว้าง มีหินรูปร่างแปลกๆมากมาย สถานที่น่าสนใจ ได้แก่ กลุ่มหินเทิบ ลานมุจลินทร์ น้ำตกวังเดือนห้า ภูถ้ำพระผามะนาว เเละถ้ำฝ่ามือแดง

สถานที่น่าเที่ยวชมภายในอุทยานแห่งชาติ ได้แก่

- ภูมโน อยู่ห่างจากตัวเมืองมุกดาหารประมาณ 5 กม. ไปตามเส้นทางมุกดาหาร ดอนตาล ทางหลวงหมายเลข 2034 ประมาณ 2 กม. แล้วมีทางแยกขวามือเป็นทางลูกรังอีกประมาณ 3 กม. นำรถไปจอดที่เชิงเขาและเดินขึ้นไปบนยอดเขาซึ่งมีศาลาที่พักและรอยพระพุทธบาทจำลองลึก 1 เมตร เมื่ออยู่บนยอดเขาจะมองเห็นทิวทัศน์ของเมืองมุกดาหาร แม่น้ำโขง และแขวงสวันเขตของประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

- ถ้ำลอด เป็นถ้ำเล็กๆ ที่สามารถลอดลงมาจากหน้าผา เพื่อที่จะเดินต่อไปที่ภูนางหงษ์ และภูหลักเส ระหว่างทางจากถ้ำลอดขึ้นไปภูหลักเสจะพบบริเวณที่ชาวบ้านได้ขุดพบเศษถ้วยชามและของโบราณ

- ภูหลักเส เป็นการเล่าสืบกันต่อมาแต่โบราณว่า มีลหักทองคำตั้งอยู่กลางเนินเขานี้แล้วต่อมาหายไปภาษาท้องถิ่นเรียกว่า "เสาเส" (ภาษาภูไทย แปลว่า เสาหาย) ต่อมาเรียกเป็น ภูหลักเส

จุดเด่น คือป่าแคระและที่ชมวิว ลำห้วยและแหล่งน้ำซับ ป่าอุทยานแห่งชาติ เป็นแหล่งกำเนิดต้นน้ำลำธารหลายสาย เช่น ห้วยตาเหลือ ห้วยลิง ห้วยสายพาน ห้วยเรือ เป็นต้น

- ภูถ้ำพระ มีแหล่งน้ำซับซึ่งมีน้ำตลอดปีและไหลมารวมกัน จึงเกิดเป็นน้ำตกภูถ้ำพระ

- ภูนางหงษ์ อยู่บนเส้นทางที่จะเข้าไปภูผาเทิบ โดยใช้เส้นทางหมายเลข 2034 จากตัวเมืองมุกดาหารไปประมาณ 14 15 กม. มีทางแยกขวามือเข้าที่ทำการอุทยานแห่งชาติมุกดาหารและภูผาเทิบอีก 2 กม. ทางเข้าไปสะดวกเข้าไปได้ทุกฤดูกาล ก่อนถึงที่ทำการอุทยานประมาณ 500 เมตร จะมีทางลูกรังแยกซ้ายมือเข้าไปภูนางหงษ์

ลักษณะทั่วไปเป็นลานหินสลับป่าแคระ มีหินธรรมชาติรูปร่างต่างๆ วางทับซ้อนกันอยู่เป็นกลุ่มมีสีสันแตกต่างกันไป เรียงรายอยู่ล้อมรอบหินรูปหงส์ขนาดใหญ่

- ภูผาเทิบ อยู่ในเขตตำบลนาสีนวน บริเวณที่ทำการอุทยาน ห่างจากตัวอำเภอเมืองประมาณ 17 กม. บนเส้นทางสายมุกดาหาร ดอนตาล ระหว่างกม.ที่ 14 15 เลี้ยวขวาเข้าไปอีก 2 กม. มีเนื้อที่ทั้งสิ้น 5.2 ตร.กม. ลักษณะโดยทั่วไปเป็นกลุ่มหินรูปทรงหลายแบบวางซ้อนทับกันคล้ายกันเพิงผาที่กันแดดกันลมได้ ซึ่งภาษาท้องถิ่นเรียกลักษณะเช่นนี้ว่า “เทิบ” บางอันมีรูปร่างคล้ายร่ม เห็ดขนาดใหญ่ ไอพ่น มงกุฎ ดอกบัวบาน รองเท้าบู๊ท เก๋งจีน สถูป และจานบิน เป็นต้น

สันนิษฐานว่าบริเวณกลุ่มหินนี้แต่ก่อนคงปกคลุมด้วยดิน เป็นภูเขาดิน ต่อมาถูกฝน ลมกัดเซาะพังทลายลงเรื่อย จึงมองเห็นหินโผล่ขึ้นมาเป็นกลุ่มก้อน บนภูผาเทิบอากาศเย็นสบาย ในแต่ละฤดูจะมีดอกไม้ผลัดเปลี่ยนกันออกดอกตามฤดูกาล เพิ่มความงามให้กับภูผาเทิบอีกมาก ซึ่งมีทั้งดอกไม้ที่ขึ้นอยู่ตามซอกหินผา เช่น เอนอ้า เทียนหิน หรือดุสิตา และดอกกล้วยไม้ประเภทช้างน้าว ตาลเหลือง เป็นต้น

- ลานมุจลินท์ อยู่บนภูผาเทิบ เป็นลานหินเรียบที่ทอดยาวไกลไปทางทิศตะวันตกประมาณ 1,200 เมตร บนลานมีร่องน้ำเล็กๆ มากมายเกิดจากการกัดเซาะของน้ำฝนไหลรวมตัวกันสู่แอ่งน้ำกว้าง เรียกว่า วังเดือนห้า บนลานหินได้มีการค้นพบกระดูกสัตว์โบราณ อายุไม่ต่ำกว่า 250 ล้านปีอยู่ 2 จุด ห่างกันประมาณ 500 เมตร ซึ่งนักธรณีวิทยาและนักโบราณคดีสันนิษฐานว่า เป็นบริเวณที่เคยอยู่ใต้น้ำมาก่อน เมื่อยืนอยู่กลางลานมองไปทางทิศตะวันออก จะสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์อันงดงามของทิวเขาประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และแม่น้ำโขงได้อย่างชัดเจน

- ภูถ้ำพระ เป็นภูเขาลูกใหญ่ที่สุดในอุทยานแห่งชาติมุกดาหาร อยู่ในระดับความสูง 300 400 เมตร มีที่ราบกว้างใหญ่อยู่หลังเขา ส่วนใหญ่เป็นป่าเต็งรัง และป่าเบญจพรรณที่ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ จึงทำให้เป็นแหล่งกำเนิดต้นน้ำ ลำธาร และแหล่งน้ำซับ

บริเวณด้านหน้าของภูถ้ำพระมีน้ำตกไหลผ่าน ภายในถ้ำในสมัยก่อนเคยเป็นที่อยู่ของพระภิกษุและมีพระพุทธรูปปางต่างๆ ที่เป็นทองคำ เงิน ไม้ แก้ว มากมาย แต่ได้ถูกขโมยสูญหายไปหมด ปัจจุบันเหลือเพียงพระพุทธรูปขนาดหน้าตักกว้าง 3 ฟุต พระพุทธรูปไม้อีกหลายร้อยองค์และรูปปั้นรูปสัตว์ต่างๆ

- ถ้ำฝ่ามือแดง อยู่บนภูผาเทิบในเขตพื้นที่ตำบลนาสีนวน อำเภอเมืองมุกดาหาร ลักษณะของถ้ำเป็นเพิงหินยาว กว้าง 3 เมตร ยาว 60 เมตร ภายในฝาผนังถ้ำมีรูปมือประทับอยู่ 10 มือ และรูปคนยืนจำนวน 6 คน เขียนด้วยสีแดง สันนิษฐานว่ามีอายุไม่ต่ำกว่า 5,000 ปี จัดอยู่ในยุคหินเก่า บริเวณหลังถ้ำจะเป็นหินกว้างอยู่ในระดับที่สามารถมองเห็นทิวทัศน์ได้อย่างสวยงาม