“วัดพระสี่อิริยาบถ คือพระพุทธรูปยืน(ปางประทานอภัย)ที่อยู่ในสภาพเกือบสมบูรณ์ และพระพุทธรูปปูนอีก3รูป(พระพุทธรูปนั่ง/เดิน/นอน)ที่ชำรุดจนพอเหลือรอยให้ดูรู้ว่าเป็นพระพุทธรูปเท่านั้น แต่ก็เป็นหลักฐานที่แสดงให้รู้ว่า เป็นพระพุทธศิลปแบบสุโขทัยสกุลช่างกำแพงเพชร ซึ่งหาดูได้ยาก”
วัดพระสี่อริยาบถ อยู่ต่อจากวัดพระนอนไปทางทิศเหนือในแนวกำแพงวัด ติดต่อกันถึงวัดพระสี่อิริยาบถ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวัดพระยืน เป็นส่วนหนึ่งในโบราณสถานของอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชรซึ่งเป็นแหล่งมรดกโลกร่วมกับอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ในชื่อ"เมืองประวัติศาสตร์สุโขทัยและเมืองบริวาร"(Historic Town of Sukhothai and Associated Historic Town)
วัดนี้มีบ่อน้ำและที่อาบน้ำอยู่หน้าวัดเช่นเดียวกับวัดพระนอน กำแพงวัด เป็นศิลาแลงปักตั้งล้อม 4 ด้าน มีทางเข้าปูด้วยศิลาแลง มีศาลาโถงปลูกคร่อมทางเดินเป็นศาลากว้าง 6 เมตร ยาว 11 เมตร เป็นเสา 4 แถว 5 ห้อง ต่อจากศาลาหน้าวัดมีประตูเข้าไปในบริเวณวัดแล้วถึงฐานศิลาแลงใหญ่ ยกฐานสูงประมาณ 2 เมตร มีเสาลูกกรงเป็นศิลาแลงเหลี่ยมและมีทับหลังลูกกรงเตี้ย ๆ สูงประมาณ 60 เซ็นติเมตร อยู่โดยรอบ ฐานนี้มีบันไดขึ้นด้านหน้า 2 บันได ด้านข้าง 2 บันไดและด้านหลังอีก 2 บันได บนฐานวิหารกว้าง 17 เมตร ยาว 29 เมตร ย่อมุขเด็จทั้งหน้าและหลัง เสาวิหารที่อยู่บนฐานเป็นเสา 4 แถว 5 ห้อง 2 แถว หน้าและหลัง 2 ห้อง รวม 7 ห้อง
ที่ฐานชุกชี มีรอยตั้งพระพุทธรูปนั่งด้านหลังวิหารมีบันไดลงติดต่อกับมณฑปพระอิริยาบถ โดยรอบมณฑปกำแพงแก้วเตี้ย ๆ เหลือแต่ฐาน มีประตูเข้าด้านข้าง 2 ข้าง และด้านหลังมณฑปกว้าง 29 เมตร เป็นมณฑปสี่หน้า
มณฑปสี่อิริยาบถสร้างด้วยศิลาแลงและอิฐ ประกอบด้วยสี่อิริยาบถ ได้แก่ อิริยาบถยืน อิริยาบถนั่ง อิริยาบถเดิน และอิริยาบถนอน โดยที่อิริยาบถยืนสภาพค่อนข้างสมบูรณ์กว่าอิริยาบถอื่นๆ อิริยาบถเดินเสียหายไปมากเหลือเพียงส่วนต้นขาให้เห็น อิริยาบถนั่งเสียหายไปมากเหลือเพียงแค่ฐาน ส่วนอิริยาบถนอนเสียหายจนไม่เห็นส่วนใด
เที่ยวได้ตลอดทั้งปี