จากลา หมู่เกาะสุรินทร์ ... see you, next trip.

ห้องน้ำ ห้องท่า...พอรับได้ไหม

ขอเพียง ไม่อยากให้เรือเร็ว (speed boat) เข้ามาแทน ก็แล้วกัน มิฉะันั้นธรรมชาติอันสวยงามในโลกใต้ท้องทะเลแห่งนี้ จะเสื่อมเร็วเกินไป

เพียงได้นั่งชมธรรมชาติกับเรือไม้(หางยาว) ช้าหน่อย แต่ได้สัมผัสได้ใกล้ชิดกว่า

กำลังถูกแทนด้วย เรือหางยาว

ภาพนี้มีความหมาย...

เรื่อนักท่องเที่ยว กำลังมาและจากไป...

ขณะที่วึถึชีวิตแบบเดิมๆ เรือไม้ขุด(ของชาวมอแกน) บทบาทกำลังจะลดลง

บรรยากาศดี ลมมาได้เอื่อยๆ สบายๆ ไม่อบอ้าวนัก

ลูกเด็ก เล็กแดง ชาวมอแกน ก็มาร่วมงานพิธีกรรมนี้...

ไม่รู้ว่าเรียกอะไร แฮ่ะ

โชคดีจัง วันนี้เป็นวัน ขึ้น 15 ค่ำ เดือน เม.ย. พอดี ตรงกับงานพิธีของชาวมอแกน

ขอร่วม จอยด้วยคน

กำลังทำ รูปแกะสลัก ลอโบง พอดีเลย

พายเรือแบบชาวมอแกน (ดั้งเดิม)

ว่าแล้ว เราก็ไปกันเลย ลุงซะมะเป็นคนขับ

เด็กชาวมอแกน ... พาผมเที่ยวรอบเกาะ ในทริปสั้นๆ

ลุงซะมะ (ชาวมอแกนแท้ๆ)

บรรยากาศส่วนตัวจริง ชายหาดก็ยาวสุดสายตา คลื่นลมก้ไม่แรงมากนัก...เหมาะแก่การเล่น้ำแบบสุด

หากเป็นฝรั่งก็น่า นอนอาบแดด

หาดไม้งาม... เงียบสงบดีจัง

หาด งาม ไม่ งาม... ดูเองแล้วกัน

ถึงแย้ว....หาดไม้งาม

อีก 200 เมตร

สุดเวิ้งนี้ ก็ถึง หาดไม้งามแล้ว