ผมเพิ่งมีโอกาสไปอับเดทเมื่อ 4 มี.ค.55 นี่เอง

ลานจอดรถกลางแจ้ง กว้างขวางพอดู ไม่น่าจะมีปัญาหาเรื่องที่จอดรถ (หากไม่ได้มาช่วงเทศกาลตรุษจีน)

ผมเองก็ได้ลอยเทียน...กับเค้าไปด้วย

กลางวิหารด้านล่าง มีลานกว้าง ขอพระเจ้าแม่กวนอิม และเซียมซี

ปีชง 2555

1. คนเกิดปีจอ(สุนัข) ชง(ปะทะ) โดยตรงกับเทพเจ้า “ไท้ส่วยเอี๊ย” และเป็นอริกับปีมะโรงโดยตรง 
2. คนเกิดปีมะโรง(มังกร) ทับไท้ส่วย 
3. คนเกิดปีฉลู(วัว) ปีร่วมชงไท้ส่วย และยัง “ผั่ว(แตกแยก)” กับปีมะโรงด้วย 
4. คนเกิดปีมะแม(หนู) ปีร่วมชงไท้ส่วย 
5. คนเกิดปีเถาะ “ไห่(ให้ร้าย)” กับปีมะโรง 

 

ทำพิธีสะเดาะเคราะห์ ปีชง

ให้ไปทำกับ เทพเจ้า ไท้ส่วยเอี๊ยที่อยู่ใกล้ๆ กันกับ ท้าวจตุโลกบาล

วิธีสะเดาะเคราะห์ 

1. ให้ เขียนชื่อ-นมสกุล อายุ วัน เดือน ปีเกิด และเวลาตกฟาก ลงในใบเทียบฝากดวงสีแดง (หากไม่รู้ตรงไหน ให้เขียว่า "ดี" แทน)

2. นำชุดไหว้สะเดาะเคราะห์ พร้อมกับ หยิบธูป 3 ดอก (ตรงทางขึ้นบันได) ไปจุดไหว้ กับองค์เทพเจ้า ไท้ส่วยเอี๊ยที่วิหาร (อย่าไหว้ผิดองค์น่ะครับ)

3. อธิษฐานของบารมีองค์เทพเจ้าไท้ส่วยเอ๊ย เพื่อให้ท่านช่วยคุ้มครองดวงชะตาให้แคล้วคลาดปลอดภัยตลอดทั้งปี

4. นำชุดไหว้สะเดาะเคราะห์ปัดออกจากตัว 13 ครั้ง กรณีที่ทำแทนคนอื่นไม่ต้องปัดตัว ให้อธิษฐานแทน

5. นำชุดไหว้วางไว้ที่หน้าองค์เทพเจ้าไท้ส่วยเอี๊ย เพื่อฝากให้คุ้มครองดวงชะตาตลอดทั้งปี

 

สวดเสริมดวง (สิริมงคล)

ให้ไปอธิษฐานต่าองค์เทพเจ้าจี่มุ้ยแซกุง ชั้น 2 นี้ครับ

อธิษฐานเสร็จแล้วให้นำใบสวดเสริมสิริมงคลใส่ไว้ในกล่องด้านหน้าองค์เทพเจ้าฯ

ทางวัดจะนำไปสวดพระพุทธมนต์ให้ตอลดทั้งปี เพื่อความเป็นสิริมงคล พร้อมให้เกิดโภคทรัพย์ มหาโชค มหาลาภ ตลอดหนึ่งปีเต็ม

บรรดาพระอรหันต์ในวิหาร

ผมได้นั่งอยู่กลางวิหารพักใหญ่ แลไปเห็นเพดานลวดลายวิจิตรงดงามมากๆ

องค์ขวา คือ พระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาตถาคต หรือ พระไภษัชยคุรุพุทธเจ้า (เอี๊ยะซือฮุก หรือ ยกเหล่าซือฮุกโจ๊ว) เป็นพระพุทธเจ้าที่พบเฉพาะในนิกายมหายานเท่านั้น

วันคล้ายวันพุทธสมภพ ของพระไภษัชยคุรุไวฑูรยประภาพุทธเจ้า คือ วันที่ 30 เดือน 9 จีน (แต่หากปีใดมีเพียง 29 วันก็ให้ถือเอาวันที่ 29 แทน)

พระนามของพระองค์ หมายถึง พระพุทธเจ้าผู้เป็นบรมครูแห่งยารักษาโรค ผู้มีรัศมีงดงามสีน้ำเงินดังไพฑูรย์ พระนามอื่นๆ ของท่านคือ พระไภษัชยคุรุตถาคต พระมหาแพทย์ราชาพุทธเจ้า พระมหาไภษัชยราชพุทธเจ้า ทรงเป็นที่นิยมนับถือในหมู่ชาวจีนและชาวทิเบต

องค์กลาง คือ พระศากยมุนีพุทธเจ้า หรือ พระโคตมพุทธเจ้า หรือ พระพุทธเจ้าที่คนไทยเรียกกัน(องค์ปัจจุบัน) ตามพุทธศาสนา

ประวัติองค์แรก (ซ้ายมือ)

 

พระอมิตาภพุทธะ เป็นพระธยานิพุทธะ 1 ใน 5 องค์ ประทับอยู่ทางตะวันตกของพุทธมณฑล พระกายสีแดงก่ำ เป็นต้นตระกูลของพระโพธิสัตว์ตระกูลปัทมะ หมายถึงปัญญาที่ทำให้มนุษย์รู้จักผิดชอบชั่วดี และเลือกปฏิบัติในทางที่ถูก สัญญลักษณ์คือดอกบัว พระพุทธเจ้าในตระกูลนี้ทั่วไปใช้บัวแดง พระโพธิสัตว์ปางดุใช้บัวขาว ภาพวาดของพระองค์มักวาดให้พระหัตถ์ยาวหมายถึงความสามารถที่จะเอื้อมพาสรรพสัตว์เข้าสู่แดนสุขาวดี มีพระชิวหายาวตระหวัดได้รอบโลกหมายถึงความสามารถในการแสดงธรรมได้ทั่วโลก ทรงนกยูงเป็นพาหนะ

ท่านเป็นพระพุทธเจ้าในสุขาวดีพุทธภูมิห่างจากโลกมนุษย์ ทางทิศตะวันตกสิบล้านล้านกิโลเมตร ใช้เวลาสร้าง 5 กัป จึงสำเร็จเป็นอาณาจักรหนึ่ง ชื่อ แดนสุขาวดี (เก็กลกซือไก) จุดประสงค์ในการสร้าง เพื่อเป็นที่อยู่ของสัตว์โลกที่สำเร็จธรรม ขอเพียงมีปณิธานแน่วแน่จริงใจและสวดคำว่า อามีทอฝอ (แต้จิ๋ว: อามิทอฮุก) อยู่เสมอ ยามใกล้จะสิ้นใจพระอดีตพุทธเจ้า พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ และพระมหาสถามปราปต์โพธิสัตว์ จะเสด็จมารับไปยังแดนสุขาวดี

พระอมิตาภพุทธเจ้า พระศากยมุนีพุทธเจ้า พระไภษัชยคุรุไวฑูรย์พุทธเจ้า (ตามลำดับ)

จุดไฮไลท์ของทริปนี้ ต้องเข้ามาไหว้ องค์พระประทาน พอดีทางวัดกำลังทำพิธีอยู่...

ทางเดินรอบวิหารใหญ่(ด้านนอก)

วิหารของท้าวจตุโลกบาล ทั้ง 4 (ถ่ายจากหน้าวิหารใหญ่)

ประวัติแบบ ไทยๆ

 

สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกามีท้าวมหาราชทั้ง ๔ เป็นผู้ปกครองดูแล คอยแบ่งกันครอบครองดังนี้

 

ด้านทิศตะวันออก เป็นที่อยู่ของ ท้าวธตรฐ มีพวกคนธรรพ์ เป็นบริวาร คนธรรพ์ นี้เป็นเทวดาพวกหนึ่งซึ่งที่มีความถนัดในการดนตรีศิลปะระบำรำฟ้อนและชำนาญในการขับกล่อมเพลงยิ่งนัก เมื่อใดที่เทวดาทั้งหลายชุมนุมกันเพื่อความรื่นเริงสนุกสนาน เมื่อนั้นพวกคนธรรพ์ ก็จะไปทำหน้าที่ขับกล่อมเพลงและรำบำรำฟ้อนเพื่อความสำราญของเหล่าเทวดา

 

ด้านทิศใต้ เป็นที่อยู่ของท้าววิรูปักษ์ มีพวกนาคเป็นบริวาร นาคนี้เป็นพวกกายทิพย์พวกหนึ่ง มีฤทธิ์เดชมาก เพราะเพียงแค่พิษของนาคถูกต้องบุคคลใดบุคคลหนึ่งก็สามารถตัดเอาผิวหนังของบุคคลนั้นและทำให้ถึงแก่ความตายได้ในพริบตา พวกนาครู้จักเนรมิตตนเป็น มนุษย์ เป็นสัตว์ เป็นเทวดา เพื่อท่องเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ ตามอัธยาศัยอย่างสุขสำราญ

หากบุคคลใดได้ยินได้ฟังมาว่าพวกนาคมีอายุยืน มีวรรณะงาม มีความสุขมาก ทำให้ชอบใจ แล้วทำคุณงามความดีด้วยกาย วาจา ใจ พร้อมทั้งปรารถนาไปเกิดเป็นนาค บุคคลนั้นเมื่อละโลกนี้ไปแล้วย่อมได้ไปเกิดเป็นนาคในชาติต่อไปสมความปรารถนา

ด้านทิศเหนือ เป็นที่อยู่ของท้าวเวสวัณหรือ ท้าวเวสสุวัณ มีพวกยักษ์ เป็นบริวาร ยักษ์ นี้เป็นพวกกายทิพย์พวกหนึ่ง มีสันดานแตกต่างกัน บางตนก็มีสันดานดีประกอบด้วยศีลธรรม บางตนก็มีสันดานร้ายมีจิตใจเต็มไปด้วยโทสะโมหะ เป็นอันธพาลที่มีใจกล้าหาญดุดัน

 

ท้าวเวสวัณมีชื่ออีกอย่างหนึ่งว่า ท้าวกุเวร เพราะในสมัยที่โลกยังว่างจากพระพุทธศาสนา ไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จอุบัตินั้น มีพราหมณ์ผู้หนึ่งนามว่า กุเวร เป็นคนใจดีมีเมตตากรุณา ประกอบสัมมาชีพด้วยการทำไร่อ้อย นำต้นอ้อยตัดใส่ลงไปในหีบยนต์แล้วบีบน้ำอ้อยขายเลี้ยงชีวิตตนและบุตรภรรยา ต่อมากิจการเจริญขึ้นจนเป็นเจ้าของหีบยนต์สำหรับบีบน้ำอ้อยถึง ๗ เครื่อง จึงสร้างที่พักสำหรับคนเดินทาง และบริจาคน้ำอ้อยจากหีบยนต์เครื่องหนึ่งซึ่งมีประมาณน้ำอ้อยมากกว่าหีบยนต์เครื่องอื่นๆ ให้เป็นทานแก่คนเดินผ่านไปมาจนตลอดอายุขัย

 

ด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลที่บริจาคน้ำอ้อยให้เป็นทานนั้น ทำให้กุเวรได้ไปอุบัติเป็นเทพบุตรบนสวรรค์ชั้น จาตุมหาราชิกา มีนามว่า"กุเวรเทพบุตร"ต่อมากุเวรเทพบุตรได้เทวาภิเษกเป็นผู้ปกครองดูแลพระนครด้านทิศเหนือ จึงได้มีพระนามว่า "ท้าวเวสวัณ"

สุดท้ายคือเทพทิศใต้ (องค์ที่ถือดาบ) จ้าวแห่งกุมภัณฑ์ปกครองทิศทักษิณ ในมือถือดาบและห่วงทอง ช่วยปกป้องจากสิ่งอัปมงคลต่างๆ ทำให้เกิดความสิริมงคล

องค์ที่สามคือเทพทิศเหนือ (องค์ที่ถือร่ม) เจ้าแห่งยักษ์ปกครองทิศอุดร ในมือถือร่ม ท่านเป็นเทพแห่งความมั่งคั่ง ทำให้ทรัพย์เพิ่มพูล

เทพทิศตะวันตก (องค์ที่ถือเจดีย์) เจ้าแห่งนาคปกครองทิศประจิม มือข้างหนึ่งถือเจดีย์ อีกข้างหนึ่งถืองู เป็นเทพที่คอยดูแลความปลอดภัยและปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง ทำให้ใครเห็นเกิดความเอ็นดูรักใคร่